Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Νύχτα του Άγρυπνου Έρωτα


Νύχτα πάνω από τους δυο με πανσέληνο, 
εγώ βάλθηκα να κλαίω κι εσύ γελούσες. 
Η καταφρόνια σου ήταν ένας Θεός, τα δικά μου παράπονα 
στιγμές και περιστέρια αλυσοδεμένα. 

Νύχτα κάτω από τους δυο. Κρύσταλλο οδύνης, 
έκλαιγες εσύ από βάθη απόμακρα. 
Ο πόνος μου ήταν ένας σωρός από αγωνίες 
πάνω στην αδύναμη καρδιά σου από άμμο. 

Η αυγή μας έσμιξε πάνω στο κρεβάτι, 
τα στόματα βαλμένα πάνω στο παγωμένο σιντριβάνι 
του αίματος τ αστείρευτου που χύνεται. 

Κι ο ήλιος μπήκε απ το κλειστό μπαλκόνι 
και το κοράλλι της ζωής άπλωσε το κλαδί του 
πάνω στην καρδιά μου τη σαβανωμένη. 

Federico Garcia Lorca

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου