Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

O Μαγιακόβσκι στον ουρανό



Στοπ.
Επάνω σ' ένα σύννεφο ακουμπάω
το φορτίο
των αποσκευών μου
και του κουρασμένου σώματός μου.

Θαυμάσιος τόπος, όπου φτάνω πρώτη μου φορά.
Κοιτάζω ολόγυρα.
Λοιπόν
ετούτη η επιφάνεια η καλοσυγυρισμένη
ο πολυύμνητος είναι ουρανός.
Θα δούμε!

Σπιθίσματα,
κάτι που στραφταλίζει
και γυαλίζει
σα βόμβος μαλακός.
Είναι ένα σύννεφο
ή μάλλον οι αποσαρκωμένοι
που γλυστρούν απαλά.

"Φτερό στον άνεμο η γυναίκα μοιάζει".

Εδώ,
στο διάστημα
ν' ακούς τη μουσική του Βέρντι!
Απ' τη χαραματιά ενός σύννεφου
κοιτάζω -
οι άγγελοι τραγουδούν,
οι άγγελοι ζουν αξιοπρεπώς,
πολύ αξιοπρεπώς.

Ένας ξεκόβει
και διακόπτει ευγενικά
την υπναλέα του μουγκαμάρα:
"Το αιώνιο άπειρο,
Βλαντίμιρ Βλαντιμίροβιτς
σας αρέσει;"
K' εγώ εξ ίσου ευγενικά αποκρίνομαι;
"Τ' άπειρο γοητευτικό,
περίφημο!"
...
(απόδοση: Γιάννης Ρίτσος)
Vladimir Mayakovsky

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου