Άτιτλο

Στην νεφέλη κατάθλιψη εν σιγή
Λάβας κι από βασάλτη ύφαλου φύση
Την ίδια ηχώ έχει ακόμα αιχμαλωτίσει
Με σάλπιγγα που άτονα διενεργεί
Ποιο ταφικό ναυάγιον ( εκεί ,
Αφρέ , το ξέρεις , μα έχεις ξεχειλίσει )
Στερνό μες τα ρημάδια πάει να σβήσει
Τον ιστόν ήδη που έχει απεκδυθεί
Η αυτό μονάχα ξέχωρη μανία
Από έλλειψη φθοράς σε κυριαρχία
Ολ’ η άβυσσος ματαίως η εκτατή
Μες το μαλλί τής τόσο λεύκης ίνας
Που απλήστως θα ’χει πνίξει προστριβή
Το πλεύρισμα αποκύημα σειρήνας .

Mallarme Stephane