Υπάρχουν τόσες πολλές ρίζες στο δέντρο του θυμού
που μερικές φορές τα κλαδιά θρυμματίζονται
πριν καρποφορήσουν.
Καθισμένες στο Nedick's
οι γυναίκες συσπειρώνονται πριν διαδηλώσουν
συζητώντας για τα προβληματικά κορίτσια
που προσλαμβάνουν για να τις ελευθερώσουν.
Ένας σχεδόν λευκός αντιπρόσωπος τις προσπερνάει
για να σερβιριστεί πρώτος
και οι κυρίες ούτε παρατηρούν ούτε απορρίπτουν
τις μικρότερες απολαύσεις της δουλείας τους.
Αλλά εγώ που είμαι δέσμια του καθρέφτη μου
όπως και του κρεβατιού μου
βλέπω τους λόγους στο χρώμα
όπως και στο φύλο
και κάθομαι εδώ και αναρωτιέμαι
ποια από τις δύο μέσα μου θα επιβιώσει
από όλες αυτές τις απελευθερώσεις.
Audre Lorde
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου