έχω φίλες
που είναι μυρμήγκια
οργανωτικές
καθαρές
πάντα προετοιμασμένες για τα επόμενα
και έχω φίλες
που είναι τζιτζίκια
πάντα ορεξάτες
για το παρόν
αφαιρούν
τα τραύματα τους
όπως τα παιδία
αφαιρούν τα φτερά τους
μα εκείνες δεν παύουν
ποτέ να πετάνε
και φίλες
πεταλούδες
αξιαγάπητες
στολίζουν
τον κόσμο
και ας μην τους αξίζει
άλλες
που χρόνια, τώρα
νιώθουν κατσαρίδες
κρύβονται
και μόνο
η αγάπη
τις βγάζει
απτούς υπονόμους
αρέσει σε όλες μας
να βουτάμε
τις κεραίες μας
στο βρεγμένο χώμα
και φοβόμαστε
τα μεγάλα ζώα
κυρίως τους ανθρώπους
κυρίως όταν συμφωνούν
με τις ταξινομήσεις
και τους ρόλους
χωρίς να καταλαβαίνουν
πως εύκολα
αλλάζουμε τη μορφή μας
και καμία δεν χάνεται
τους χειμώνες
και συ,
μαλάκα αίσωπε
ξέχασες να πεις
πως ο τζίτζικας
τραγούδαγε
για τις νύχτες
που πέρασε
με τον μέρμηγκα
παρέα
κρυμμένοι
κοντά δεκαεπτά χρόνια
από το βλέμμα σου
Μκχ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου