Ένας άνθρωπος βγήκε απ’ το σπίτι του

Με το σάκο του στον ώμο,
Να τος, βγαίνει, απ’ το σπίτι,
Μέρα νύχτα
Νύχτα μέρα
Δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει.
Μόνο ίσια αγναντεύει
Ποτέ πίσω δεν κοιτάζει.
Δεν κοιμάται
Κι ούτε πίνει
Και μπουκιά δεν κατεβάζει.
Να τος μπαίνει σ’ ένα δάσος
όταν έπεσε το βράδυ,
Κι από τότε
Κι από τότε
Τον κατάπιε το σκοτάδι.
Κι άμα κάποτε στο δρόμο
Τύχει να ανταμωθείτε,
Τότε τρέξτε,
Τότε τρέξτε,
Το χαμπέρι να μας πείτε.

(ελεύθερη μτφρ: Δ. Νικηφόρου)
Daniil Kharms