Μονάχα τα σφαγμέν'’ αρνιά, αυτά αναστηθήκαν.
Γίναν θερμίδες, λίπη, οσμή, γίναν χοληστερίνη
γίναν ορμόνες και σκατά στο σώμα των σφαγέων.
Γίνανε σκέψεις πλαδαρές να κλείσουνε το δρόμο
προς τη μηλίτσα του βουνού, στον εγκρεμό των άστρων
στο χάος χάσμα των νυμφών, στο ιερό σκοτάδι
προς τ' αναστάσιμο φιλί, μες του μουνιού τον ’δη.
Γιάννης Υφαντής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου