Στο παράθυρο

Μια γυναίκα στο παράθυρο
Είναι μια όαση τρυφερή
Στης ασφάλτου την έρημο

Δε μπορείς ν' αγγίξεις τη μορφή της
Είσαι ήδη μέσα στο πρόσωπό της

Μια γυναίκα στο παράθυρο
Δεν αποσύρεται νωρίς στα ενδότερα
Ούτε βιάζεται να κλείσει τις κουρτίνες
Μένει ακίνητη εκεί σού χαρίζεται ολόκληρη
Ώσπου να νυχτώσει και να χαθεί
Μέσα στο μαύρο της το κάδρο

Από τη συγκεντρωτική έκδοση Επιλογές και σύνολα. Ποιήματα (1965-1995) (2001)
Ιάκωβος Καμπανέλλης