Η Μαξ κι εγώ
δυο αδερφές έξαλλες,
δυο συγγραφείς έξαλλες,
δυο καταπονημένες,
κάναμε μια συμφωνία.
Να νικήσουμε το θάνατο μ’ ένα ξυλαράκι.
Να του επιβληθούμε.
Να χτίσουμε το θάνατό μας σαν ξυλουργοί.
Όταν έσπασε την πλάτη της,
κάθε βράδυ χτίζαμε τον ύπνο της.
Μιλώντας ακατάπαυστα στο τηλέφωνο
μέχρι που τα μάτια πέφταν σαν σκιές.
Και συμφωνήσαμε σ’ αυτά τα σιωπηλά μακρά τηλεφωνήματα
ότι όταν θα ’ρθει η στιγμή
θα μιλάμε ορθά-κοφτά,
θα εκσφενδονίζουμε λέξεις κατευθείαν απ’ το ένδον μας,
θα το πάρουμε όπως έρχεται.
Ναι,
όταν ο θάνατος έρθει με την κουκούλα του
δεν θα ’μαστε ευγενικές.
Anne Sexton
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου