Σαγήνη

Ω μείνε κλεισμένη κι ελεύθερη στα νησιά
της σκέψης σου και της δικής μου,
μες στην ανάλαφρη φλόγα που σε τυλίγει
και που δεν γνώριζα προτού
να συναντήσω την Διοτίμα,
εκείνη που τόσο σου μοιάζει!
Μέσα της πάλλεται πιο δυνατά το ερωτικό τζιτζίκι
στην κερασιά του κήπου σου.
Τριγύρω ο κόσμος ξεθωριάζει˙ διάπυρη,
από την λάβα που οδηγεί στην Γαλιλαία
τον κοσμικό σου έρωτα, προσμένεις την στιγμή
να βρεις τον πέπλο που μια ημέρα
σ' εμνήστευσε με τον Θεό σου.

Eugenio Montale