Πίσω απ’ την πλάτη της σιωπής
βαλθήκαμε να διαπεράσουμε τα τείχη απ’ τις χαραμάδες
αγνοώντας τον άνεμο που στο παράθυρο στριμώχτηκε.
Ασυμβίβαστες, επιθυμούμε να αποσπαστούμε απ’ ό,τι σιωπά
από τούτη τη σιωπή που μας τσακίζει και μας διαμελίζει.
Ψηλαφιστά αποζητούμε την αναγέννηση
να πάψουμε πια να είμαστε τούτο το φως το θαμπό στα δωμάτια.
Μα η πραγματικότητα μάς ζυγώνει σαν κόρη άρρωστη
που στο νου μας βρίσκει μια ποδιά
κι ανάμεσα σε νευρώνες εισδύει, άθυμη και ξαφνική.
Ορτένσια Καρράσκο Σάντος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου