Το μυαλό μου κουρασμένο
πως έπεσα
και τσακίστηκα
τώρα
με δεκανίκια
χρυσά τρίγωνα χρυσά τετράγωνα
γύρω κρεμνάω
τώρα η άσπρη φίλη μου, μαύρο φάντασμα
τώρα η μαύρη φίλη μου, άσπρο φάντασμα
κι εκείνη που χάθηκε μετ’ ασημένιο καρφί
στον ποταμό
δεν ξέρω ποιός; ο ήλιος ή το χιόνι
δεν ξέρω ποιά; τα χελιδόνια ή τα σπουργίτια
μετράω ολοένα μετράω
η μητέρα μου ολοένα κλαίει
μετράει η μητέρα μου ολοένα κλαίει
Μίλτος Σαχτούρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου