Μέσα στα Κύματα

Κόκκαλα

Θάλασσα, βότσαλα

Έπεσα πάλι στα γόνατα

Έφυγε ξώφαλτσα, βούιζε

Σφύριζε κι έσκισε

Μες στα αυτιά μου τραγούδησε

Και με γρατζούνισε

Εδώ, κανείς δε θα πεθαίνει

Κι εκεί δε θα ζει

Μου 'λεγε

Έσκυψε και μ' ακούμπησε

Και η καρδιά μου φτερούγισε

Το μπιτ ξεκούρδισε

Σύρματα

Φόβιζαν τα στίγματα

Είδαμε τα νέα πρίσματα

Μέσα στα κύματα

Εδώ, κανείς δε θα πεθαίνει

Κι εκεί δε θα ζει

Τι να κάνω με όλο αυτό το άγχος;

Τι να κάνω με αυτές τις κρίσεις πανικού;

Που με τα χρόνια αλλάζουνε μορφή

Και κάθε φορά μου παίρνει κάποιο καιρό να καταλάβω

Πως ούτε τώρα πεθαίνω

Τι να κάνω;

Τον εαυτό μου χάνω

Είναι νωρίς δε θέλω ύπνο και δε θέλω να πεθάνω

Μα που και που τον εαυτό μου βρίσκω

Όταν νιώθω τη δική σου γεύση στον ουρανίσκο

Pan Pan