Η Σαλώμη με σώζει και μ’ εκδικείται
Εκείνο το βράδυ μου είπαν πως πέθανες.
Γύρισα σπίτι έψαξα στα συρτάρια στις τσέπες παντού.
Η αγωνία μου κορυφώθηκε λίγο μετά καθώς ένιωσα τον Ραβέλ
ν’ ανεβαίνει απ΄ τη γυάλα μας κι είδα το ψαράκι
μάλλον ψόφιο στο πάτωμα του χολ.
Κινδύνευα. Αλλάζω γρήγορα το νερό
ρίχνω μέσα το ψάρι μπας και προλάβω. Του κάκου. Ο Ραβέλ δυνάμωνε
θα σπάσουν τα μάτια μου λέω τώρα πληρώνω για όλα
κι ως να το πω
ξεφυτρώνεις κι ακούγεται:
κλικ
να με φωτογραφίζουν τα δικά σου
τα ωραιότατα
μάτια.
Γιάννης Βαρβέρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου