εκεί όπου ανάμεσα απ' τα πυκνά κλαριά
φτάνει λίγο φως
απ' τον βαρύ ουρανό
κοντά στο χώμα
που το σκεπάζει
παχύ στρώμα
σάπια φύλλα
σε μια κλάρα χαμηλή
κάθεται ένα πουλί
ένα πουλί
πολύ
περίεργο:
σα μαδημένο
σα σκεφτικό
ένα παλιό πουλί
τι να σκέπτεται άραγες
αυτό το πουλί
το παλιό
στο σκοτάδι;
αχ! τίποτα
δε σκέπτεται απολύτως τίποτα!
απλούστατα
συνέλαβε δι' αυτήν
ένοχον
πάθος
(από το Mην Oμιλείτε εις τον οδηγόν, Kύκλος 1938)
Νίκος Εγγονόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου