Μοτοκούζι

 

Προεκλογικές μέρες πάνω απ’ το ποτάμι

Κανείς δεν κάνει αυτό που πρέπει να κάνει

Παρατημένος στα έργα της πολεοδομίας

Ακούς το τραγούδι της Αστυνομίας

Κρατάς το μεγάλο σχέδιο σφιχτά στα χέρια

Είναι αυτό που θ’ αλλάξει τη ζωή μας σε μία μέρα

Η μέρα μιας γυναίκας στα προάστια

Σούπερ μάρκετ, όνειρα

Εστιάζουν τα μάτια

Μια Μοτοκούζι διασχίζει το μεγάλο δρόμο

Κρατάς την Polaroid σαν μοναδικό όπλο

Αν κλέβαμε το Volvo απ’ την άλλη άκρη του δρόμου

Θα `φευγες μαζί μου μέχρι το τέλος του κόσμου;

Κοίτα πώς ανοίγει ο κόσμος σ’ αυτή τη στροφή

Τα χρώματα της γης απλώνονται σαν μεγάλη γιορτή

Σαν φωτοβολίδα το απόγευμα σκάει

Και πέφτει το βράδυ σαν ανθρώπινο χάδι

Διασχίζουμε τα FM, τις ειδήσεις των εννέα

Προεκλογικά δελτία, διεστραμμένη γερουσία

Από εδώ ως τα διυλιστήρια ο αέρας βρωμάει

Κανείς τους δε φταίει, κανείς δεν αλλάζει

Μια Μοτοκούζι διασχίζει το μεγάλο δρόμο

Κρατάς την Polaroid σαν μοναδικό όπλο

Αν κλέβαμε το Volvo απ’ την άλλη άκρη του δρόμου

Θα `φευγες μαζί μου μέχρι το τέλος του κόσμου;

Κίτρινες μέρες πάνω απ’ το ποτάμι

Μ’ ένα μεγάλο κασετόφωνο γύρω απ’ το κεφάλι

Περνάς αόρατος τα κομπρεσέρ του δρόμου

Πειραιά Καλλίπολη το λεωφορείο του λόφου

Ένα παιδί στη διασταύρωση ζητά λεφτά για ψωμί

Καθαρίζει τα τζάμια εκατοντάδων ταξί

Αν τα όνειρά μας διαλύαν του πολέμου τα σύννεφα

Θα καίγαμε στις ταράτσες βιβλία και ποιήματα

Μια Μοτοκούζι διασχίζει το μεγάλο δρόμο

Κρατάς την Polaroid σαν μοναδικό όπλο

Αν κλέβαμε το Volvo απ’ την άλλη άκρη του δρόμου

Θα `φευγες μαζί μου μέχρι το τέλος του κόσμου;

Κωνσταντίνος Βήτα