Απόψε που έχασα τον ίσκιο μου
και βουλιάζω στην άπατη νύχτα.
Απόψε που βγήκα στα τρίστρατα του μεσονυχτιού
και ζητιανεύω λίγον ύπνο.
Απόψε που αποδήμησαν κοπάδι οι χίμαιρες
και γω ξεσέλωσα το άτι της ελπίδας...
Απόψε που σου σήκωσα το γιασμάκι
και σ' αντίκρυσα ολόγυμνη-εφτάσκημη ντροπή-
Μετρήθηκα ξανά μαζί σου
Κι ήμουν ένα μπόι πιο ψηλός!
Κραυγή στα Πέρατα, Παλμός 1954
Μενέλεος Λουντέμης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου