μ’ εκείνο το φιλί στο δικό μου
ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα,
κι οι ρίζες τους τρων την καρδιά μου.
Ήταν φθινόπωρο. Ο άμετρος ουρανός
άρπαξε με τον ήλιο του
όλο το χρυσάφι –κίονες λάμψεων–
από τη ζωή.
Το καλοκαίρι ήρθε σκληρό·
το μπουκέτο μάδησε,
μα άφησε να σπάσουν στα μάτια μου
δύο μπουμπούκια πόνος.
Jan Ramon Jimenez
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Πολύ όμορφο ποίημα- σ'ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρήκα και καλό μήνα!
Καλώς όρισες! Ευχαριστώ και σε σένα το ίδιο(για τον μήνα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έθεσες πολύ σωστά το ευχαριστώ σου. Μα παρακαλώ, δεν κάνει τίποτα, γι' αυτό είμαι εδώ. Και πάλι καλώς ήρθες!