Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Μόμπιλ



Είναι ο στόχος, ο νέος κωδικός
νούμερο ένα κουτί, ασημένιος χυμός
σκόρπια δύναμη πάνω από χίλια σούπερ μάρκετ
σκόρπια λεφτά πεταμένα και χαμένα
η βροχή σ' έχει ξεπλύνει στις άκρες
σαν ένα κανάλι έχεις απήχηση στις μάζες
σπρώξε με πίσω στον αληθινό κόσμο
σπρώξε με μπρος και δείξε μου το δρόμο
σα διαφάνειες χάνεται ο ένας πίσω απ' τον άλλο
φωτοτυπίες από ένα Ζίροξ μεγάλο
ίδιοι κι απαράλλαχτοι από το ένα ως το δέκα
σε μια ατέλειωτη ουρά στο δρόμο για τη Μέκκα
η επικράτεια της ηλιοφάνειας
απ' την ταράτσα μίας διάνοιας
σα βροχερά εργοστάσια απλώνονται στο χάος
είμαι τόσο φτωχός όταν εσύ είσαι μάγος
κι όταν είσαι τόσο πλούσιος, εγώ δείχνω χαμένος
μ' αυτά που έμαθα όμως είμαι τόσο δεμένος
κι αυτό που θέλω αληθινά τώρα
πνευματική σύσφιγξη, εδώ και τώρα

Είναι ο στόχος, μια ανθρώπινη καρδιά
ακούω τα ψέματα σα μουσική στ' αυτιά
τώρα που τα περιοδικά μου δείχνουν πώς να ζήσω
πώς να κάνω σεξ, να επιβιώσω και να φιλήσω
νέα συμπεριφορά πρέπει ν' αποκτήσω
γνώση, αυτοάμυνα, αν χρειαστεί να σου δείξω
πόσα παγωτά έφαγες για να μάθεις
πως είναι πολυτέλεια ό,τι δε θέλεις;
πως το φιλί κάνει δύο ανθρώπους ένα;
το είπε ο Μαρξ, μα δεν τον πίστεψε κανένας
τώρα πουλάει μπλουτζίν στον παράδεισο
κι εγώ διάλεξα εσένα αντί για την άβυσσο
η επικράτεια της ηλιοφάνειας
απ' την ταράτσα μίας διάνοιας
σα βροχερά εργοστάσια απλώνονται στο χάος
είμαι τόσο φτωχός όταν εσύ είσαι μάγος
κι όταν είσαι τόσο πλούσιος, εγώ δείχνω χαμένος
μ' αυτά που έμαθα όμως είμαι τόσο δεμένος
κι αυτό που θέλω αληθινά τώρα
ομαδική συσπείρωση, εδώ και τώρα

Πόσα πλυντήρια έβαλες για μένα;
πλήρωσα τη ζωή μου για μία μέρα
η τεχνολογία με παίρνει στα φτερά της
κάθε μου χαρά είναι και δικιά της
από τα γκέτο κάθε πόλης στέλνω το φόρο
βιταμίνα τεκ, η αγάπη είναι ένα δώρο
δωρεάν σα σαμπουάν, χημική σα σκόνη
είμαστε ένα στη δύναμη της σιλικόνης
πόσες εκπομπές είδες σήμερα;
από τα μάτια σου θα εισβάλλω στο σύμπαν
η επικράτεια της ηλιοφάνειας
απ' την ταράτσα μίας διάνοιας
σα βροχερά εργοστάσια απλώνονται στο χάος
είμαι τόσο φτωχός όταν εσύ είσαι μάγος
κι όταν είσαι τόσο πλούσιος, εγώ δείχνω χαμένος
μ' αυτά που έμαθα όμως είμαι τόσο δεμένος
κι αυτό που θέλω αληθινά τώρα
εδώ και τώρα

Κωνσταντίνος Βήτα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου