Η ερωμένη

Είναι ορθή στα ματόκλαδά μου
και τα μαλλιά της είναι μέσα στα δικά μου,
έχει το σχήμα των χεριών μου,
έχει το χρώμα των ματιών μου,
και χάνεται μέσ' στη σκιά μου
σε μια πέτρα στον ουρανό.

Έχει πάντα τα μάτια ανοιχτά
και δε μ' αφήνει να κοιμηθώ.
Τα όνειρα της στο πλέριο φως
κάνουν να εξατμίζονται οι ήλιοι,
με κάνουν να γελώ, να κλαίω και να γελώ,
να μιλώ χωρίς να 'χω τίποτα να πω.

Paul Eluard