Μαρτυρία

 

Ο μεγάλος όγκος νερού ήρθε τόσο ξαφνικά… Μέχρι τις 3 τα ξημερώματα της Πέμπτης είχαμε τα ζώα σε στεγνό σημείο του στάβλου. Ο Θάνος μπάζωνε τις πόρτες με το τρακτέρ. 3:20 το νερό ξεπέρασε το ένα μέτρο. Στις 5 μετέφερε εμένα και την Κατερίνα μέχρι την άσφαλτο, για να έρθω στο σπίτι να ταΐσω το μωρό μας. Και γύρισε πίσω… Σήκωσε το τρακτέρ ψηλά με τον κουβά, γιατί το νερό έμπαινε πλέον στη μηχανή. Έβαλε όσα ζώα χωρούσαν πάνω στην αρμεκτική. Προσπαθήσαμε να τα πάρουμε τα ζώα. Δεν έφτανε κανένα μηχάνημα. Η στάθμη συνέχισε να ανεβαίνει. Έφτασε σχεδόν στα δύο μέτρα.. 

Όσο κι αν πονούσαμε για όλες αυτές τις ψυχές…δεν…δεν τα καταφέραμε. Έψαχνα τρόπο να πάρουμε το Θάνο και τον πεθερό μου από κει. Να βγούνε ασφαλείς. Ήταν πάνω σ’ένα τραπέζι. Πήρα το 112, δεν απάντησε κανείς. Πήρα το 100, δεν απάντησε κανείς. Πήρα την ΠΥ Τρικάλων, κράτησαν τον αριθμό μου και είπαν ότι θα με ξαναπάρουν. Δε με πήραν ποτέ. Πήρα τον Αντιπεριφερειάρχη, δεν το σήκωσε ποτέ. Πήρα τον Αντιδήμαρχο, κλείσε και σε παίρνω. Τίποτα. Χωριανοί από τη Ζηλευτή ήρθαν με τρακτέρ και καρότσες. Φίλος μας προσπαθούσε να προσεγγίσει με φορτωτή. Ο γαμπρός μου με το JCB. Είμασταν όλοι εκεί, ανήμποροι. Πριν το μεσημέρι έφεραν μία βάρκα ο Βασίλης Μπαρούτας κι ο Δημήτρης Μάντζιος. Οι σωτήρες μας. Έφεραν τον άντρα μου και τον πεθερό μου. Δε μας πονάνε τα μηχανήματα…οι εγκαταστάσεις…θα τα ξαναφτιάξουμε. Είναι πάρα πολλά τα χρήματα που χάθηκαν, αλλά είμαστε ζωντανοί και γεροί και θα τα καταφέρουμε. Μας πονάνε οι ψυχές που δεν καταφέραμε να σώσουμε. Κι αυτό δεν ξέρω αν μπορέσουμε να το ξεπεράσουμε.. 750 ψυχές θα κυνηγάνε εμάς κι αυτόν που με την αναλγησία του δεν φρόντισε να υπάρχει ροή των υδάτων. Και η στάθμη δεν έπεσε ακόμα. Που μας στέρησε την ελπίδα να βρούμε έστω και ένα ζωντανό. Δεν καταφέραμε ακόμα να φτάσουμε. Το βιός μας όλο είναι εκεί, μέσα στο νερό. Κι εμείς κοιτάμε. Αυτά. 

Ιωάννα Καρρά