I

Παντού σ' αυτή την πόλη, οθόνες τρεμοπαίζουν
με πορνογραφία, μ' επιστημονικής φαντασίας βρικόλακες,
μίσθαρνους θύματα που σκύβουν στο μαστίγιο,
κι εμείς πρέπει να περπατάμε… έστω κι όπως απλά περπατάμε
στα μουσκεμένα σκουπίδια, στη χολή των φυλλάδων
των δικών μας γειτονιών.
Πρέπει να συλλάβουμε τις ζωές μας αδιαχώριστες
από κείνα τα σάπια όνειρα, κείνο το ξερατό του μετάλλου, κείνα τα αίσχη,
και την κόκκινη βιγόνια που λάμπει επικίνδυνα,
από κάποιο περβάζι εξαώροφου μπλοκ,
ή τα μακρυκάνικα κορίτσια που παίζουν μπάλα
στο προαύλιο του γυμνασίου.
Κανείς δεν μας φαντάστηκε. Θέλουμε να ζήσουμε σαν δέντρα,
πλατάνια φλεγόμενα στον θειώδη αέρα,
χαραγμένα με ουλές, ξέφρενα ακόμα ανθοβολώντας,
το ζωώδες πάθος μας ριζωμένο στην πόλη.

Από τα Είκοσι Ένα Ερωτικά Ποιήματα - Μετάφραση: Μαρία Τραϊφόρου
Adrienne Rich